🐈
Evimizde var bir kedimiz
Hayranız ona hepimiz
Pek iş bilir bir hanım kendisi,
Kumu oradadır, maması burada.
Hepsinin bellidir yeri, bırakmaz hiç ortada.
Yalanıp durur sürekli, üstü başı tertemiz.
🐾
Annemin de gözbebeği,
Durup durup dediği:
"Ne titiz, ne düzenli,
Azıcık örnek alın şu tatlı kediciği"
🐾
Bu kadar da değil marifeti.
Hem söz de dinler,
Çağırdın mı anında
Bitiverir yanında,
Duyması yeter şu sesi:
"Gel hadi pisi pisi"
🐾
İşte bu bizim hanımkız,
Son günlerde değişti.
Beyaz küçük göbeği,
Günden güne irileşti.
Biz sevinirken yarıyor diye maması,
Aldık o neşeli haberi;
Meğer hamileymiş kendisi,
Yemekten değil bebektenmiş
Kocaman tatlı göbeği.
🐾
Bu kedi daha pek mini,
Nasıl doğuracak pekiyi?
Biz böyle diye duralım
Geldi çattı doğum zamanı.
Bir değil, iki değil, e üç de değil
Tahmin edersin ki dört hiç değil,
Doğurdu tamı tamına beş iri yavruyu,
Ama ne yazık, ikincinin yokmuş
Yaşamdan yana nasibi,
Ölü doğdu yavrucuk,
Annem aldı sakladı, kıyamam,
Görüp de üzülmesin annesi.
🐾
Ama öyle olmadı.
Doğum bitince aradı durdu bizimkisi,
Saymış da bilmiş gibi:
"Tam beş yavru doğurdum,
Nerde kaldı birisi?"
Ben işte o gün anladım;
Kediler biliyor sayı saymayı,
Pek de uyanıklar, saklanmıyor hiçbir şey.
Öğrendiğim iyi oldu,
Korksun benden artık matematik,
Yeni öğretmenim bu akıllı kedicik,
Bir pati "topla" demek,
İki pati "çarp" demek.
Kuyruk sallayınca:
"Sıkıldım, git kendin çöz." demek.
🐾
🖋Gülsüm Sezgin
