Eski zamanlarda ateşi canlandırmak için kullanılan ve açılıp kapandıkça içindeki havayı üfleyen araca "körük" denir.
Arapça kındîl sözcüğünden Türkçeye geçmiştir. Bu sözcüğün kökeni Latince candēladır. "Işımak, parlamak" anlamına gelen fiilden türemiştir. Eskiden mübarek geceler kandille aydınlatılırdı. "Kandil gecesi" ifadesi de buradan gelmiştir.
