Anne Babalar Buraya

YARASALARIN UYANIŞI

Geçtiğimiz ayı, ailece bulut gözlemcisi olarak geçirdik.

Emre yeni bir şey daha keşfetti. Sadece bebekler değilmiş bulut meraklısı.

"Asıl kediler" dedi, "Dikkat et, evdeki kediler hep camdan bulutları seyreder."

Bence avcı içgüdüleri gereği kuşları ya da sinekleri takip ediyorlar. Ama olsun. Varsın bulutları seyrediyor olsunlar. Kedilerden bulut sakınacak değiliz ya. Bu bulut gözlemciliği fazla hareketsiz iş. Kediler hemen sıkılır zaten. Ben şimdi başka bir konuyla ilgileniyorum. Öğrendim öğreneli nisan ayını bekliyorum.

Bir afiş yaptım kendime: YARASALARIN ŞAFAĞI diye yazdım kocaman.

Siyah kanatlarını açmış, dişlerini gösteren bir yarasanın fotoğrafını ekledim altına. Korku filmi afişi gibi görünüyor. Oysa yarasalar sevimli hayvanlardır. Tabii onları mağaralarında rahatsız etmediğiniz sürece.

Kış uykusu denince herkesin aklına ayılar gelir.

Oysa yarasalar da kış uykusuna yatan hayvanlardan, bunu çok az kişi bilir. O az kişiden biri tabii ki benim! Yarasalar, ekim ayı ile birlikte kış uykusu için serin ve nemli mağaralara göç eder. Burada daha az oksijen ve enerji tüketerek tünedikleri yerde kışı geçirirler. Nisan ayı gelince yavru yapmak için daha sıcak mağaralara geçerler. İnsanların yazlık evi olması gibi bir şey bu. Kışın başka, yazın başka mağarada yaşarlar.

Ben en çok uykudan uyandıkları o anı merak ediyorum.

Keşke leyleklerin göçü gibi yarasaların göçünü de seyredebilsek. Ama onlar gece hayvanı. Ne yapıyorlarsa karanlıkta yapıyorlar. Ve insanlarla içli dışlı olmak da pek işlerine gelmiyor. Ama internette okuduğum bir şey beni heyecanlandırdı. Yanlışlıkla evlere girdikleri de oluyormuş.

"Hiç yarasa görmedim. Keşke bizim eve de gelseler, değil mi anne?" dedim.

"Hımm evet, tabii" dedi annem.

Olması mümkün görünmediği için konu hakkında enerji harcamayı gereksiz buldu bence. Yoksa kendisi hayvanlar konusunda pek de misafirperver değildir.

Hele de konu siyah, koca gözlü, zar kanatlı, kıllı bir hayvansa.

Emre'ye sormaya gerek bile duymadım. Anneme sorduğum an, heyecandan elindeki boya kalemini düşürmüştü. Hayali bile mutlu olmasına yetmişti. Misafir yarasamız izin verirse hiç düşünmeden soğuk burnuna kocaman bir öpücük konduracağına eminim.

Annemle babamı da yaza kadar yarasa misafir etme fikrine hazırlarım nasılsa. Geriye kalan tek şey;

bir yarasanın yanlışlıkla penceremizden içeriye girmesi.

Yazın evin bütün pencerelerini açık tutmayı düşünüyorum.

Ve işte buradan ilan ediyorum:

N'olur yarasalar, bizim eve de gelin! Meyve ikram ederiz size. Ayrıca eğer isterseniz evdeki sivrisineklerle doyabilirsiniz. Memnun bile oluruz buna. Diğer insanlar gibi çığlık atmayız sizi görünce. Vampir görmüş gibi etrafa kaçışmayız. Bakın söz veriyorum size.

🖊 Gülsüm Sezgin

🎨Feyzanur Can