Emre okulda bulut çizmiş. Eve önemli bir kararla döndü: Bulut gözlemcisi olacağım!
Yaptığı bulut resmini getirip salondaki duvara yapıştırdı. Büyük gonklu saatin tam altına. Bu hamle, evde krallığını ilan ettiği anlamına geliyordu. Çünkü Ev İçi Kurallar madde 5'e göre yaptığımız elişi ürünleri, çizdiğimiz resimleri salonda sergileyemezdik. Odamıza asabilir yahut mutfakta buzdolabının üstüne mıknatıslayabilirdik. En iyi ihtimalle oturma odasındaki duvarları kullanabilirdik -ki bunu hak etmek için de gerçek bir şaheser üretmemiz gerekirdi.
Şimdi Emre'nin yaptığı ise tam anlamıyla bir başkaldırıydı:
Bu üçü yan yana gelmesi güç kelimeler gibi dursa da olayı böyle özetlemek mümkündü.
Hemen ardından da balkona çıkıp gökyüzünü seyretmeye başladı. Annem ve babam her iki davranışına da bir anlam veremediği için bir süre uzaktan gözlemlemeyi tercih ettiler. Benimse aynını yapmam pek mümkün gözükmüyordu. Kısa bir araştırma ile Emre'yi etkileyecek birkaç şeyi ezberledim.
Tam da düşündüğüm gibi oldu, dikkatini çekmeyi başarmıştım. Gözlerini gökyüzünden alıp yüzüme odakladı. Şimdi diğer ezberlediklerimi de dökmenin tam sırasıydı:
"Kümeler şeklindeki şişkin bulutlardır, genellikle yassı tabanlıdır, üst kısımları karnabahara benzer."
"Aa sen ne kadar çok şey biliyorsun abla!"
"Tabii, ne sandın! Dahasını da biliyorum. Başka türleri de var bulutların, bak sayayım sana:
Oh çok şükür! Bütün bu isimleri ezberlemem mümkün değil tabii, elimdeki kâğıttan gizlice okumuştum. Bulutlara tekerleme gibi isimler koyanlar ne yapmaya çalışıyor acaba?
Emre afallamış, tam anlamıyla hayran kalmıştı.
"Bulut gözlemcisi olacaksan bunları bilmelisin öyle değil mi?" diye son kozumu da oynadım.
"Aslında değil" dedi.
"Bulut gözlemcisi bir sınıflandırmacı değildir. Öyle dedi öğretmenimiz. Farklı bulut ailelerini ve türlerini sınıflandıran birileri zaten varmış. Onlara meteorolog deniyormuş. Biz bulut gözlemcileri sadece bulutların güzelliğini seyrediyoruz. Bu kadar!"
"Hım, çok kolay o zaman, bebek işi!"
"Aa, nereden biliyorsun bunu abla? Bebekler çok iyi bulut gözlemcisiymiş. Parkta, piknikte dikkat edin, göreceksiniz, bulutları seyretmeye başlarlar hemen, dedi öğretmenimiz."
Emre'ye gelince bu bilmiş ve kararlı halleri onun en sevdiğim halleri. Buna rağmen konunun ciddiyetini bozmamalıyım. İçimden gelen yanaklarından kocaman bir ısırık alma isteğine karşı koymalıyım.
"Belki de bebekler, bulutları kediye benzetiyorlardır ya da kocaman beyaz bir file. Ben de bazen bulutlarda dil çıkaran Einstein görüyorum. En kısa sürede kendime bir bebek arkadaş bulmalı ve onunla bulut gözlemeliyim" dedim.
Gülmeye başladı, ben de tutamadım daha fazla kendimi.
Sonra ciddi ciddi düşündüm de çok eğlenceli olacağı kesin. Bir ben bir Emre, yanımıza da bebek kuzenlerimizden birini aldık mı tamam! Tüm işimiz sırt üstü uzanıp bulutları gözlemek.
🖊 Gülsüm SEZGİN
