Komşumuzun bahçesindeki kedi anne olmuş. Bir hava, bir çalım...
Ayrıca bir acelecilik, bir tuttuğunu koparma, verilen yiyecekleri kimseye kaptırmama…
Annelikle birlikte yeni özellikler yüklenmiş.
"Normalde böyle girişken, böyle cevval değildi" diyor komşumuz Melek teyze."İşte analık böyle!"
Bahçedeki çuvalların arkasıymış doğumhanesi. Sonra yavruları köşe bucak saklamış. Ne zaman ki azıcık gözleri açılmaya başlamış, o zaman almış daha havadar başka yere taşımış. Bodrum katın penceresiyle bahçe duvarı arasında bir boşluk var, oraya.
Annem görünce dedi ki: "Hareketlenmiş ya yavrular, yuvadan ayrılırlarsa karga kapar diye önlem almış. Ne akıllı hayvan bu kediler!"
Madem akıllılar söylediklerimi de anlayabilirler diye bizim bahçeye geldiğinde tembihledim onu:
"Mıy mıy" bir sesler çıkardı ama anladı mı bilemedim.
Ertesi günün akşamına ne göreyim!
Almış gelmiş.
Gerçekten yapmış bunu.
Bir de gururla bakıyor bana, "Bak işte, getirdim" der gibi.
Herkese bin kez tembih ettim:
"Arabayla çıkarken dikkat edin, yavrular kalmasın altında."
"Çimleri sularken bakın bir etrafa, aman ıslanmasın yavrucaklar."
"Fazla sevgi gösterisiyle bıktırmayın minikleri."
(Bu sonuncusu Emre'yeydi tabii.)
…
Kısacası Melek teyzeden duyduğum ne varsa anneme, babama, kardeşime ezber ettirdim.
Ama bil bakalım ne oldu?
Sabah kalktım baktım, yerlerinde yeller esiyor. Tüm bahçeyi dolaştım, yok yok yok.
Meğer alıp geri götürmüş. Bize sadece akşam gezmesine getirmiş galiba.
Ah hain kedi, ah domdom kedi!
Bir de gelmiş yemek istiyor. Verdim tabii ama hesap da sordum:
Artık ne anladı bilmiyorum. Bakalım, yaşayıp göreceğiz.
🖊Gülsüm Sezgin
🎨Zeynep Hafsa Günhan
